رفتن عالمان پایان راه نیست
درد ازدست دادن سخت می شود اماسخت تر ازهمیشه زمانی است آن کسی که رفت کوله باری از علم وتجربه رابا خودش می برد!
از زمان قدیم وقتی می شنیدم عالمی از دنیای ماکوچ کرد باحسرت می گفتم :کاش علمش رابه من می داد وبعد می رفت!
امروز به قول قدیمی ها چهارتا پیراهن پاره کردم واینجا رسیدم خوب می دونم
هرکس نان عمل خودش رامی خورد!
باید تلاش وافری کرد تاپله های ترقی وجودمان راشکوفا کنیم وبااین فناوری وتکنولوژی جدید خودمان وفرزندانمان به گونه ای تربیت نماییم دچار دل مردگی وبی هدفی نشویم وبه سوی رشد وشکوفایی هرچه بیشتر جامعه ای اسلامی گام برداریم.
رفتن عالمان پایان راه نیست بلکه؛ مسیرهموارگشته تا ما باادامه ی مسیر راه را برای آمدن منجی محیاکنیم ولااقل اگرتنهاکاری که ازمابربیایدآن هم برداشتن جهل درونی خودمان که مثل کرم ابریشم گاهی تمام ذهن واندیشه ی مارا پیله کرده بشکافیم وپروازکنیم به سوی کسب علم باعمل تا اسم ماهم درلیست خدمتگذاران ولی عصر عجل الله تعالی فرجه ثبت شود!
مولای من!
شب وروزمان باآرزوی شهادت دررکابتان
می گذرد ودست های تهی ما محتاج دعای شماست!