مرکب وجود

درد ازدست دادن سخت می شود اماسخت تر ازهمیشه زمانی است آن کسی که رفت کوله باری از علم وتجربه رابا خودش می برد!

از زمان قدیم وقتی می شنیدم عالمی از دنیای ماکوچ کرد باحسرت می گفتم :کاش علمش رابه من می داد وبعد می رفت!

امروز به قول قدیمی ها چهارتا پیراهن پاره کردم واینجا رسیدم خوب می دونم

هرکس نان عمل خودش رامی خورد!

باید تلاش وافری کرد تاپله های ترقی وجودمان راشکوفا کنیم وبااین فناوری وتکنولوژی  جدید خودمان وفرزندانمان به گونه ای تربیت نماییم دچار  دل مردگی وبی هدفی نشویم وبه سوی رشد وشکوفایی هرچه بیشتر جامعه ای اسلامی گام برداریم.

 رفتن عالمان پایان راه نیست بلکه؛  مسیرهموارگشته تا ما باادامه ی مسیر راه را برای آمدن منجی محیاکنیم ولااقل اگرتنهاکاری که ازمابربیایدآن هم برداشتن   جهل درونی خودمان که مثل کرم ابریشم گاهی تمام ذهن واندیشه ی مارا پیله کرده بشکافیم وپروازکنیم به سوی کسب علم باعمل تا اسم ماهم درلیست خدمتگذاران ولی عصر عجل الله تعالی فرجه ثبت شود!

مولای من!

 شب وروزمان باآرزوی شهادت دررکابتان

می گذرد ودست های تهی ما محتاج دعای شماست!

یاد دوران طی شده ی عمرم می افتم شرمنده ی مادرم هستم آن هم ازنوع خاصش!

دوران دبیرستانم خلاء نداشتن مادر رابیشتر حس می کردم وروز مادر وبرنامه های تلویزیون ماند سوهان بر روحم پیاده می شدوهمیشه دلم برای  خودمان وبچه های طلاق می سوخت !

بااینکه سالهامی گذرد امایاد اشکی های که تبدیل به بغض می شد  قلبم راآزرده می کند.

نبودن مادر درد بزرگی درقلب ایجاد میکند وطمع آن را فقط درد کشیده ها می دانند!

وقتی کودک یک ساله بودم براثرتصادف پدرم فوت می کند ومادرم بعداز سه سال تن به ازدواج دوباره می دهدومن باخواهران وبرادرم رابه امان خدامی سپاردوپی خوشبختی خودش می رود

عمویم زحمت بزرگ کردن ما رامی کشد 

زمان به سرعت یک چشم برهم زدن گذشت اما شاید آن زمان کوچک بودیم نمی گذشت الان نگاه می کنم گویی عمرم مثل برق وباد  گذشت ومن یک پلک زدم!

رسید چرخ فلک به دوران بارداری خودم !

انقدر در فشارواذیت بودم درتمام نه ماه مدام یاد حدیث پیامبر اکرم صلوات الله می افتادم

 روایتی آمده روزی فردی از پیامبر(ص) پرسید: «ما حق الوالده؟ پیامبر(ص) جواب دادند: اگر فرزند به تعداد ریگ های بیابان و قطره های باران در جهان، در ادای حق مادر بکوشد معادل روزی که مادر فرزند را در شکمش حمل می کرد نمی شود»(نوری طبرسی،ج15،ص203)

اگر خودم این سختی رانمی کشیدم هضم این حدیث برایم سخت بود  ؛ به عینه برایم متقن شد این سختی ها  راکشیدم تاقدرمادرم رابدانم! 

بعدازاین دوران مهرومحبتی  به قلب من هدیه شد وبا معجزه ی  عشق فرزند ومادری  قلب من دوباره احیاشد وازصمیم قلب مادرم رابخشیدم!

خداوند در قرآن از زبان عیسی علیه السلام می فرماید:

وَ بَرّاً بِوالِدَتی وَ لَمْ یجْعَلْنی جَبَّاراً شَقِیاً.(سوره مریم ایه ۱۹)

خداوند مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده و جبّار و شقی قرار نداده است.

مادرم وبرایت  بهترین ها راازخداوند خواستارم 

دعاگوی فرزندخودخواهت باش تابادعای تو  جزءنیکوکاران محشور شود!